Η Αριστερά είναι βάζο, για πλαστικά λουλούδια τάφων…

Ευτυχείτε!

Είμαι πεπεισμένος, ότι δεν υπάρχει χώρος για την Αριστερά στην Ελλάδα και εννοώ, χώρος  για έργο σοβαρό. Για «παιχνιδάκια» όμως, υπάρχει χώρος για την Αριστερά, ακριβώς όπως υπάρχει και στις ευρωπαϊκές χώρες όπου η Αριστερά «ξύνει» το "αιδοίον" της και δεν είναι τίποτε άλλο από μία σπουδαιοφανής «παιδική χαρά» κάποιων,  αναζητούντων «όνειρα» για να μην πλήξουν και πλακώσουν τις benzodiazepine (stedon, όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών προγόνοι!) Παραδείγματα; Άφθονα! 

«Vänster partiet» (Σουηδία), «αγωνίζεται» για φεμινισμό και σοσιαλισμό! «Die Linke» (Γερμανία), «αγωνίζεται» για εκλογική εναλλακτική κοινωνική δικαιοσύνη! «Sinistra Italiana» (Ιταλία), «αγωνίζεται» για αριστερή οικολογική ελευθερία! Για την Γαλλία και την Αριστερά, γράφουν σοβαρά: «Γαλλική Αριστερά, το πιο σύντομο ανέκδοτο» και φτάνει, μπουκώσαμε στο αριστερό περιεχόμενο…

 

 Δείτε τώρα τα προεκλογικά προγράμματα των τριών ημετέρων Αριστερών κομμάτων, για τις πρόσφατες εκλογές (25-6-2023). Η παράσταση αρχίζει, ο πολιτικός γαβγίζει κι η αλήθεια ξεπορτίζει!

ΣΥΡΙΖΑ: Εργασία, υγεία,  παιδεία, πρόνοια,  δίκαιο φορολογικό σύστημα...

ΠΑΣΟΚ: Αλλαγή στο κράτος,  ανθρώπινα δικαιώματα,  εργασία με κανόνες,  αναγέννηση του ΕΣΥ,  επένδυση στην παιδεία,  αξιοπρεπείς συντάξεις…

ΚΚΕ: (Εδώ, τύφλα να ‘χουν οι κωμωδίες των Χατζηχρήστου,  Βέγγου, Λογοθετίδη, Κωνσταντάρα και λοιπών «Αριστοφάνηδων»… Πέφτει πολύ γέλιο) Λένε, λοιπόν, εκεί στον Περισσό ότι παλεύουν για: Έμφαση στους εργαζόμενους,  φαινόμενα διαφθοράς,  παγίδες ψεύτικων διλημμάτων,  ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό… (Ύστερα, ανάβει ένα κόκκινο φωτάκι με την ένδειξη «Απομακρυνθείτε, Κίνδυνος,  ο «λαγός» δε μπορεί να σώσει το «λαγό», αφού δεν μπορεί να σώσει το τομάρι του,  ούτε από τον «κυνηγό» και το «σκύλο» του,  αλλά ούτε κι από «αετούς»,  «κουνάβια»  κι «αλεπούδες»).

 

 

Η Ευρώπη προοδεύει γιατί δεν …έχει Αριστερά!

Όλοι οι στόχοι των κομμάτων της ελληνικής Αριστεράς που μόλις ανάφερα, είναι «πραγματικότητα» (δηλαδή εφαρμόζονται) σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, ήδη από τη δεκαετία του 1950! Τότε,  τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, πρόβαλλαν το μεταπολεμικό ανάστημά τους απέναντι στη συντηρητική Δεξιά-Χριστιανοδημοκρατία,  η οποία (όχι με αιματηρούς εμφυλίους) δέχτηκε δύσκολες αλλαγές, αφού είχε χάσει την εξουσία και μάλιστα σε κάποιες χώρες για πολλά χρόνια! Τις κύριες αλλαγές στην Ευρώπη δεν τις έκανε ποτέ καμία «Αριστερά» και κανένα «Κομμουνιστικό κόμμα», αλλά τις έκαναν συνήθη αστικά κόμματα, αφού ανάμεσά τους  δεν υπήρχαν εμφυλιοπολεμικά καρκινώματα! Και η Ιταλία σώθηκε από εμφύλιο και πρόκοψε, γιατί είχε τον Παλμίρο Τολιάτι κι όχι τον Ζαχαριάδη και τον Κολιγιάννη... Σήμερα το ΠΑΣΟΚ ψάχνει για περιεχόμενο και ρότα κι αν είχε επιλέξει τον «σαλταδόρο» Λοβέρδο, αντί του «ποδηλάτη» Ανδρουλάκη, μπορεί να ήταν αξιωματική αντιπολίτευση!

Ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνεται για αρχηγό, ενώ τα μέλη του και οι φράξιες σκοτώνονται για το αν το κόμμα θα ακολουθήσει ορθόδοξη αριστερή πορεία (αξαδερφάκι των γραφικών κομμουνιστών) ή θα μετατραπεί σε ευρωπαϊκό «σοσιαλδημοκρατικό» κόμμα, με σίγουρο μέλλον! Γι’ αυτό και ακροβατεί  με ποιους να τακιμιάσει στο Ευρωκοινοβούλιο… Γελάω φαρδιά, όταν ακούω μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, να αποκαλούν τον Τσίπρα «αρχηγάρα», «σύμβολο της ενότητας του κόμματος» και άλλα τερπνά, αναληθή και «φαντασιακά». (Προσοχή! «φαντασιακά» κατά Καστοριάδη, με πόλη-λόγο-φύση κι όχι κατά Λακάν, με καθρέφτη, καθρεφτάκι μου…) Τι «αρχηγάρα», βρε «σιελοπαραγωγοί» όταν αυτός (κατ’ ουσίαν), έδωσε το 41% στον Κυριάκο; Ναι, αυτός, με την ανικανότητά του, που επί 4 χρόνια ήταν ωσεί πα-παρών; Και, επίσης, «σύμβολο ενότητας» ο Τσίπρας; Όχι ρε φιλαράκι και ενότητας! Ήδη πριν κλείσει 2 χρόνια στην εξουσία, είχαν λακίσει από το κόμμα κι έκαναν δικά τους, ο Βαρουφάκης, ο Λαφαζάνης, η Κωνσταντοπούλου και αμέτρητοι που αποτραβήχτηκαν εθελουσίως… (Αφήνω τους πενηντατόσους «βραχνιασμένους»). Και τώρα φέρνει τον Κασσελάκη για πλήρη διάλυση και μετά αυτός να κάνει παιχνίδι! Προτρέπω κάποιους νυκτοβάμονες,  να μην κάνουν όνειρα για επάνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, αφού δεν τον θέλει με τίποτα, ούτε η Ευρώπη, ούτε η Αμερική, αλλά ούτε και το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο! Άσε πια που άρχισε να ξυπνάει κι ο μέγας …υπνοσάλιαγκας, ο λαός, ο οποίος φαίνεται να κατάλαβε ότι με την Αριστερά στην εξουσία, δεν πρόκειται να γίνει καμία σοβαρή επένδυση στην Ελλάδα, άρα η ανεργία, οι τιμές και η μιζέρια θα ‘ναι στα ουράνια!

Ακατάληπτη άρκτος εν χειμερία νάρκη

Αφήνω την γιαλαντζί Αριστερά, να …κερνάει κόκκινα προεδρικά ντολμαδάκια και πάω στην «αρκούδα» που κοιμάται βαθιά, συνεχώς από το 1974, όταν την  έμπασε στη Βουλή ο Καραμανλής! Έξω απ’ την πόρτα της γράφει: «ΚΚΕ, 5%, ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ». Το πράγμα είναι γενικώς για γέλια και ακριβώς για να ευφρανθείτε, σας παραθέτω ένα απόσπασμα από κάποιο κείμενο (ή ομιλία) το οποίο δημοσιεύτηκε (στον Ριζοσπάστη;)  και που κάποιος, μού έστειλε στην Σουηδία, όταν έμενα εκεί. (Λυπάμαι που δεν ήταν σημειωμένα στοιχεία δημοσίευσης). Μετάφρασα το απόσπασμα στα σουηδικά και ανάμεσα στους Σουηδούς φίλους και γνωστούς που το έστειλα (χωρίς σχόλια), ήταν οι μουσικοί Uffe, Peter και Dage, λίγο αναρχικοί και λίγο Κομμουνιστές του ΑΡΚ (0,8%  στη σουηδική Βουλή), αλλά ψήφιζαν τον Ούλοφ Πάλμε, για το καλό της Σουηδίας! (Άντε να βρεις εδώ τέτοιους «γιεχωβάδες»…). Όταν διάβασαν τη μετάφραση, δεν πίστευαν ότι μπορούσε ένα Κομμουνιστικό Κόμμα οπουδήποτε, απευθυνόμενο στο λαό, να είχε γράψει ένα τέτοιο κείμενο! Το θεώρησαν κωμικό και γελούσαν κάνοντας αιχμηρά σχόλια… Εγώ βέβαια, τους τόνισα ότι η μετάφραση ήταν ακριβέστατη, γιατί συμβουλεύτηκα και τον για χρόνια καθηγητή των ελληνικών στο πανεπιστήμιο Στοκχόλμης, τον  αυστηρό σε όλα, Γερμανό Hans Ruge! Ιδού το …σατανικό  απόσπασμα:

Ο απλός άνθρωπος, σαν παραγωγικός μηχανισμός, έχει απορροφηθεί από την εξέλιξη της τεχνολογίας η οποία τελικά είναι μία επικίνδυνη δομή  για το ιστορικό λαϊκό συνειδέναι, που καταντάει έρμαιο των καπιταλιστικών ιστών  και ολισθαίνει σε μία καμπύλη της τεχνοδομής,  με αποτέλεσμα  την ολοκληρωτική κοινωνική κατάπτωση και την τελική άλωση! Το αντίδοτο είναι μια καθημερινή λαϊκή επανάσταση, αλλά προσοχή, γιατί κάθε επανάσταση αντιστοιχεί σε μία  σεχταριστική επικάλυψη κάποιας άλλης επανάστασης, αφού οι δυτικές μέθοδες και ψευτο-επιστήμες,  που τις ονομάζουν ανθρωπιστικές, δεν είναι τίποτε άλλο από ανθρωποφαγικές.

Το «εγώ» ενσωματώνεται στο «εμείς», όταν δεν απειλείται!

Από την αρχή-αρχή που γεννήθηκε η ελληνική Αριστερά, παρουσίασε μία πολυμορφία και μία διασπαστικότητα. Δεν ήταν «ποτέ» ενωμένη και συμπαγής κι έτσι την έπαιρνε ο αέρας, σαν άχυρο… Αποτέλεσμα ήταν  να κάνει  (η ελληνική Αριστερά),  αναρίθμητα λάθη τα οποία στοίχισαν στην πατρίδα μας. Είναι γνωστά  και δε θα τα αναφέρω! Θα κατονομάσω, μόνο, το τραγικό λάθος του Εμφυλίου Πολέμου! Ή Αριστερά έβρισκε πάντα ένα τρόπο να δικαιολογεί τις επιλογές και λάθη της,  αλλά μόνο αφελείς, αμόρφωτους και βαρεμένους έπειθε! Τα (δια)σπασμένα κομμάτια,  τα αποκαλούσε δημιουργική (πολύ)συλλεκτικότητα και πάντα αποσιωπούσε τις «δαγκωνιές» που έριχνε το ένα κομμάτι στο άλλο. Οι κατά καιρούς «εκλεκτοί» επί κεφαλής της (έκαστος με το δικό του «κερασάκι») προσπαθούσαν με διάφορες «συγκολλητικές ουσίες» να συγκρατήσουν τα κομμάτια από την πλήρη διάλυση. Ποτέ των ποτών, δεν το πέτυχαν! Κάποια φορά, έκανα πρόταση σε έναν φίλο μου σεναριογράφο να γράψουμε μια κωμωδία,  (αλλά, ιστορικά ντοκουμενταρισμένη),  για τις προσπάθειες των εκάστοτε επικεφαλής της Αριστεράς να «ΣΥΝ-κολλήσουν» τα κομμάτια και να πετύχουν την «ενότητα». Ενδεικτικά του ανέφερα, ότι ο Λ. Κύρκος θα χρησιμοποιούσε για κόλλα-ενότητας χαρτοπολτό από την εφημερίδα ΑΥΓΗ. Ο Α. Αλαβάνος, σιρόπι γαλλικής βανίλιας  Oscar's. Η Μ. Δαμανάκη το ιστορικό manon που έβαφε τα νύχια της στο Πολυτεχνείο. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος θανατηφόρο ηλεκτροσόκ! Ο Τσίπρας θα χρησιμοποιούσε πολτό γραβάτας χρώματος ντοματί κ.λ.π. Ωραία παράσταση θα γινόταν, με μάσκες, μουσικές και θανατηφόρα στιχάκια… (Δυστυχώς, τον κάλεσαν τότε στον ΣΥΡΙΖΑ, για υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο και τη μπάτησε…). Κάποια φορά, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μιλώντας στη Βουλή ως πρωθυπουργός (μετά τη Χούντα) και απευθυνόμενος στην Αριστερά, είπε: «Αυτήν τη στιγμή η Αριστερά είναι τόσον πολυκέφαλος, ώστε είναι αδύνατον σε μένα να κάνω διακρίσεις» (στους αρχηγούς…). (Υπάρχει βίντεο). Και παίρνω την ευκαιρία, να προτρέψω τους Αριστερούς «καλαμοκαβαλητές» να σκεφτούν το εξής: Το «εγώ» ενσωματώνεται στο «εμείς»,  (μόνο και μόνο) όταν δεν απειλείται… (Αν μπορούν, δηλαδή, να καταλάβουν τέτοια…).

 

Άκουσε, αγαπητή μου Έφη!  …Aχτσιόγλου εν προκειμένω! 

Υπάρχουν βάσιμες στατιστικές πιθανότητες, να είσαι εσύ η νικήτρια στις ερχόμενες εσωκομματικές εκλογές. Άρα θα κρατάς «χρυσάφι» στα χέρια σου,  δηλαδή δύναμη για νεοτερισμούς, αφού δεν σε βαραίνει κανένα «παρελθόν». Σε ενημερώνω ότι είμαι ακομμάτιστος και απίστευτα ουδέτερος! Θα είμαι ειλικρινής σ’ αυτά που θα σου γράψω,  πιθανόν  μερικά να σε φέρουν σε δύσκολη θέση,  αλλά φαντάζομαι να ξέρεις ότι η αλήθεια και η πραγματικότητα, πολύ συχνά πονάνε! Άκουσε λοιπόν τώρα, Έφη, κάποιες αλήθειες σκληρές. Αν θέλεις να πετύχεις και να αφήσεις (μετά) «κάτι», ώστε να μην έχεις την τύχη των προκατόχων σου  (οι οποίοι ήταν μία «παρένθεση» και τώρα είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ),  πρέπει να ξεχάσεις τρεις λέξεις όταν μιλάς, γράφεις ή σκέπτεσαι! Τρεις λέξεις οι οποίες είναι, πλέον, καμένα χαρτιά και μάλιστα άχρηστες και βλαβερές! Οι λέξεις αυτές είναι:  «Αριστερά»,  «ΣΥΡΙΖΑ» και «Τσίπρας»! Το παραμύθι ετούτο τελείωσε και καλύτερα να σβήσουν αυτές οι τρεις λέξεις από την πολιτική, παρά να σέρνονται σαν σκουληκαντέρες που κουβαλάνε στη ράχη, ένα 3% αντικαταθλιπτικού δισκίου… Το χειρότερο είναι ότι η λέξη «Αριστερά», από την πολλή και ασυλλόγιστη χρήση της, είναι τώρα ανίατα ασθενής! Η Ελλάδα έχει ανάγκη από ένα καθαρά Σοσιαλιστικό Κόμμα,  αντίστοιχο των ευρωπαϊκών,  το οποίο να σταθεί απέναντι στο νυν Δεξιό κόμμα, το οποίο από το 1828 έχει καταντήσει την Ελλάδα σ’ αυτό το χάλι. Και να είσαι σίγουρη ότι αν ξεκινήσεις κάτι τέτοιο, θα είναι μαζί σου όλη η Ευρώπη  κι όχι μόνο τα κόμματα των σοσιαλδημοκρατών. Θα είναι, όμως, μαζί σου και το ελληνικό μεγάλο κεφάλαιο το οποίο τώρα είναι έρμαιο της ΝΟΥ-ΔΟΥ. Γιατί αν υπάρξει άλλο ένα «ευρύ» κόμμα, το μεγάλο κεφάλαιο θα μπορεί να κάνει παιχνίδι, με τη ΝΔ, δηλαδή τελικά να σε στηρίξει… (Αλλά, προσοχή! Με το αζημίωτο πάντα, όπως γίνεται σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία). Θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα κόμμα με τίτλο και περιεχόμενο «Ελληνική Σοσιαλδημοκρατία» (ΕΛΗΣΌΣ, ωραία ακούγεται). Το κείμενο αυτό, το διάβασαν και ξένοι φίλοι μου, μάλιστα συμφωνούσαν, κάνοντάς μου διάφορα έξυπνα σχόλια που δυστυχώς δεν έχω χώρο να τα εκθέσω. Κάποιος από τις Κάτω Χώρες, μου έγραψε: «Μπορεί οι λέξεις Αριστερά, ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας  να συγκινούν ένα 10% των Ελλήνων,  αλλά το 90% νιώθει απέχθεια». Έφη, σε χαιρετώ,  τονίζοντάς σου ότι αν γίνεις κι εσύ μία «παρένθεση» στην Αριστερά, το κακό δε θα είναι αυτό καθεαυτό το γεγονός, αφού εσύ είσαι προσωπικά πετυχημένη! Το κακό θα είναι για την χώρα και για ένα σωρό Αριστερούς, οι οποίοι προτιμάνε τη σημερινή  θλιβερή  Δεξιά, από μία Αριστερά του παραμυθιού της υποκρισίας και του αδιέξοδου! Με τη σεμνότητα και το μέτρο που σε στολίζουν, θυμήσου λίγο, τον Σταύρο Καλλέργη και τον Πλάτωνα Δρακούλη. Εις μνήμην! Να μην ξεχάσω να σου πω, ότι εξοργίζομαι με κάτι Αριστερά «κοκόρια» που σε πολεμάνε πρόστυχα, αποδεικνύοντας, τελικά, ότι πρόστυχα είναι τα επιχειρήματά τους, όπως και τα ίδια! Κι αν λάβεις τελικά το «στέμμα», θα έρθουν για τεμενάδες…

 

Ένα βότσαλο στη λίμνη

Πολύ γέλασα με την υποψηφιότητα του συμπαθούς Στέφανου Κασσελάκη, σκεπτόμενος ότι αν τελικά πετύχει, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκτήσει πρόεδρο έναν πάμπτωχο που έγινε πάμπλουτος, χάρις κυρίως στον καπιταλισμό της Αμερικής! (Το σκέφτηκες αυτό Έφη;). Με διασκέδασε η περίπτωσή του, κυρίως γιατί έριξε «ένα βότσαλο στη λίμνη» τη βαρετή, την οποία εσείς οι τέσσερις υποψήφιοι  (εντελώς παλαιοκομματικής κοπής), δημιουργήσατε με τα ανιαρά σούρτα-φέρτα σας ανά την χώρα! Τώρα, θα διασκεδάσουμε με τις «λάσπες» που θα εκτοξευθούν στον πανέξυπνο Στέφανο και θα δούμε μέχρι πού θα φτάσει η κακία κάποιων «κοντών» Αριστερών! Επειδή σε συμπαθώ, Έφη, σου στέλνω μία φράση του Umberto Eco, κατάλληλη για την περίπτωση: Τίποτα δεν δίνει σε έναν φοβισμένο άνθρωπο περισσότερο θάρρος, από τον φόβο ενός άλλου»   

 

Υ.Γ. - 1 Ο αρχικός τίτλος του παρόντος κειμένου ήταν «Η Αριστερά είναι βάζο, για πλαστικά λουλούδια τάφων…». Αλλά για να μη λυπηθούν κάποιοι ευαίσθητοι Αριστεροί, μετετράπη ηπίως…

Υ.Γ. - 2 Το βίντεο είναι αφιερωμένο στην «Αριστερά», που όντως αργοσβήνει μόνη! (Κι αν, ακούγοντας το άσμα, αντικαταστήσετε τη λέξη «μαυρομάτα» με τη λέξη «Αριστερά», θα διαπιστώσετε ότι ό πανέλλην Τσιτσάνης ήταν …προφητικός!)    https://www.youtube.com/watch?v=SYQ_BzKXEJI

Υ.Γ. - 3 Το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου, είναι αναρτημένο στο SLpress:

https://slpress.gr/politiki/treis-lexeis-poy-den-quot-poylane-quot-quot-aristera-quot-quot-syriza-quot-quot-tsipras-quot/