Α. Κωστής (Κώστας Μπέζος)

        

Α. Κωστής, η θρυλική «μάσκα» του Κώστα Μπέζου

Επί τέλους, ύστερα από 85 χρόνια, ...έπεσε η «μάσκα» Α. Κωστής, πίσω από την οποία κρυβόταν ο μεγαλειώδης -πολυτάλαντος και πολυπράγμων- Κώστας Μπέζος. Το ...τράβηγμα της «μάσκας» δεν το έκανε το Υπουργείο -λέμε τώρα...- Πολιτισμού ή κάποιος δημόσια επιχορηγούμενος φορέας, αλλά δύο ξένοι οι οποίοι «ερωτεύθηκαν» τον Κώστα Μπέζο ως ...συνολικό καλλιτέχνη. Μάλιστα δε με δικά τους έξοδα κυκλοφόρησαν σε δίσκο LP τα υπέροχα δώδεκα -ρεμπέτικου ύφους- τραγούδια του. Μαζί κι ένα εξαίρετο και πλήρες ένθετο. Οι δύο αυτοί «ξένοι» είναι ο Άγγλος ψυχίατρος, μουσικός και ερευνητής Tony Klein (εδώ και χρόνια ζει στη Σουηδία) και ο Αμερικανός Gordon Ashworth. Σημαντικός συμπαραστάτης στην έρευνά τους ο νεαρός Δημήτρης Κούρτης, του οποίου ο ρόλος -θεωρώ- ότι δεν προβλήθηκε όσο του άρμοζε, γιατί χωρίς αυτόν, ...αντίο έκδοση!

Σας παραθέτω κάποια σύντομα βιογραφικά του, θρύλου πια, Κώστα Μπέζου.

Ο Κώστας Μπέζος γεννήθηκε 1905 στο Μπολάτι Κορινθίας -από μεσοαστική οικογένεια- και πέθανε το 1943, μέσα στην «κατοχή», από φυματίωση, στα 38 του! Από νέος έπαιζε χαβάγια κιθάρα και σύντομα μετακόμισε στην Αθήνα. Ήταν πολυτάλαντος και κατ’ αρχήν ήταν  εκπληκτικός μουσικός, συνθέτης και στιχουργός! Εργάστηκε στις εφημερίδες «Πρωΐα» και «Ακρόπολη» (πιθανά και σε άλλες) ως κειμενογράφος, σκιτσογράφος κ.ά. Σπούδασε για λίγα χρόνια στη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά τα παράτησε χάριν της μουσικής. Ήταν στενός συνεργάτης του διάσημου τότε Αττίκ και μέλος της περίφημης «Μάντρας» του. Μάλιστα τού σύστησε και την τραγουδίστρια Δανάη (Στρατηγοπούλου) κι έτσι άρχισε η καριέρα της. Η Δανάη έσταζε ...μέλι γι’ αυτόν, τον θεωρούσε σέξι άνδρα -δεν είχε κι άδικο...- κι αργότερα έγραψε μία μικρή βιογραφία του. Πάντως πρέπει να είχαν και ...ιδιαίτερα. Αν βρείτε το βιβλίο της Τραγουδώντας - Σκόρπιες νότες στο πεντάγραμμο της ζωής μου (εκδόσεις ΑΕΤΟΣ, 1954), πολύ θα το ευχαριστηθείτε.
Ο Μπέζος εργάστηκε ως ηθοποιός και μάλιστα έπαιξε στην ταινία «Μάγια η τσιγγάνα». Δυστυχώς δεν έχει βρεθεί ούτε μία κόπια της! Παρά τη γοητεία του δεν παντρεύτηκε ποτέ, ούτε και έκανε παιδιά. Μεγάλη καριέρα είχε με το συγκρότημά του, με χαβάγιες, «Άσπρα πουλιά» (όλα τα μέλη, ντυμένοι στα άσπρα...). Το συγκρότημα αυτό υπήρξε φυτώριο για πολύ μεγάλα (μετέπειτα) ονόματα της μουσικής και του τραγουδιού, όπως για παράδειγμα η Δανάη Στρατηγοπούλου, ο Νίκος Γούναρης και ο Μανώλης Χιώτης! Ο Χιώτης, μάλιστα, το λέει αρχή-αρχή σε μια συνέντευξή του -δεν γνωρίζω πότε έγινε: https://www.youtube.com/watch?v=heVRcmo6GAU

Ο Κώστας Μπέζος εθεωρείτο ένας αξιαγάπητος αριστοκράτης, πέραν της προσεγμένης ένδυσής του. Δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τη μαγκιά και τον κόσμο της, ούτε βέβαια φούμερνε, ήταν παράνομος ή ...παρεπιδημούσε σε φυλακές! Όμως το 1930 και 1931, ηχογράφησε δώδεκα τραγούδια που είχαν θέμα τη μαγκιά. Θα τα χαρακτήριζα, μάλιστα, αληθινά (τραγουδιστικά) «ρεπορτάζ» της ζωής της μαγκιάς. (Ειδικά, κάποια απ’ αυτά είναι ...ταμάμ). Αυτά τα 12, τα κυκλοφόρησε με το ψευδώνυμο «Α. Κωστής» (δύο, μάλιστα, με το ψευδώνυμο «Κ. Κωστής»). Έπαιξε κιθάρα και τραγούδησε ο ίδιος ο Κώστας Μπέζος, με συνοδεία και δεύτερης κιθάρας. Τα δώδεκα αυτά τραγούδια είναι γοητευτικότατα, ελκυστικότατα, -«ηδονικότατα», θα ΄λεγα-, ευφυέστατα και πρωτότυπα (μουσικά και στιχουργικά), ερμηνευτικά δε «κλίνουν» προς το τραγουδιστικό κλίμα των Γ. Κατσαρού και Κ. Δούσα, στην Αμερική. Πάντως η μία κιθάρα στις «ρεμπέτικες» ηχογραφήσεις του Κώστα Μπέζου, ...φλερτάρει στενά με τις χαβάγιες!

Ο Κώστας Μπέζος, σε διάφορα στιγμιότυπα -της σύντομης ζωής του- από τις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στο ένθετο του δίσκου με τα 12 ρεμπέτικά του, τον οποίο  εξέδωσαν οι "ξένοι" Tony Klein και Gordon Ashworth, ενώ η ...ερασμία Ελλάς ήταν στας αγκάλας του  (ο)Μορφέως...

Εδώ, αντιμουσολινικές γελοιογραφίες του Κώστα Μπέζου

Σκίτσο του Κώστα Μπέζου, για να κοσμήσει  ένα ρεπορτάζ "ΜΕΤΑ  ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ", του  Αλέκου Λιδωρίκη -σε "...ΚΑΦΕΝΕΙΑ-ΤΕΚΕΔΕΣ"-, στην εφημερίδα  Ακρόπολη, της Πέμπτης 14-12-1933.
Από αριστερά, Δημήτρης Σέμσης-Σαλονικιός, Ρόζα Εσκενάζη, Αγάπιος Τομπούλης.
(Αρχείο Κώστα Βλησίδη)

Στη συνέχεια, εδώ, σάς ...σερβίρω τα εξής, για να τον γνωρίσετε από πιο κοντα:

* Και τα 12 -ιστορικά, πια- ρεμπέτικα τραγούδια του που κυκλοφόρησαν στο όνομα «Α. Κωστής» (μάλιστα τρία;, στο όνομα «Κ. Κωστής»), σε απίστευτα καθαρές κόπιες (δε θα βρείτε καλύτερες...)

* Πέντε τραγούδια του -άλλου ...ύφους- από το συγκρότημά του «Άσπρα πουλιά»

* Φωτογραφικό υλικό, γι’ αυτόν, από το ένθετο της έκδοσης των  Tony Klein και Gordon Ashworth

* Ετικέτες δίσκων του και γελοιογραφίες δικές του 

Υ.Γ. Είναι πιθανόν, ο Κώστας Μπέζος να ηχογράφησε, παίζοντας μαζί με τον διάσημο -τότε- Tau Moe, ο οποίος βρέθηκε στην Αθήνα γύρω στα 1937-38.

Ο Tau Moe (1908-2004) ήταν Αμερικανός μορμόνος με γυναίκα Χαβανέζα, μιλούσε δέκα γλώσσες, έπαιζε μεταλλική χαβάγια κιθάρα είχε οικογενειακό «θίασο-συγκρότημα» και το 1936-1938 περιόδευσε: Συρία, Παλαιστίνη, Τουρκία, Ελλάδα, ...Ρωσία, ...Γερμανία.

Οι ετικέτες δύο κορυφαίων τραγουδιών του, που  επιβιώνουν ...αρυτίδωτα ως τις μέρες μας

Κάηκε ένα σχολείο, Α. Κωστής, 1930

Στην υπόγα, Α. Κωστής, 1930

Η θρυλική "Παξιμαδοκλέφτρα" (επίσημος τίτλος "Ήσουνα ξυπόλυτη") και ο θεϊκός "Ντερτηλίδικος χορός". (Και μόνο αυτά τα δύο κομμάτια να είχε ηχογραφήσει, θα τον είχε ...αγκαλιάσει η Ερατώ, η Μούσα της λυρικής  ποίησης και των ύμνων...)

Ήσουνα ξυπόλυτη, Α. Κωστής, 1930

Την επόμενη χρονιά, το 1931, κυκλοφόρησε από την Columbia Αμερικής "Ο άσωτος" με ερμηνευτή τον Αγαθοκλή Μούσκα, η μελωδία του οποίου είναι ακριβώς αυτή του τραγουδιού "Ήσουνα ξυπόλυτη", του Μπέζου. Τώρα, αν μου λέγανε ότι οι στίχοι -και η όλη "φτιάξη"- είναι του Τέτου Δημητριάδη (Tedis), θα το πίστευα. Κι αυτό γιατί αφ' ενός μεν ο Τέτος ήταν τότε διευθυντής στο ελληνικό τμήμα της Columbia Αμερικής, αφ' ετέρου δε ήταν ο άνθρωπος που επιμελούνταν τις ρεμπέτικες ηχογραφήσεις του Μπέζου -που γινόταν στην Ελλάδα- και σε κάποιες απ' αυτές (κατά το ...δοκούν) κοτσάριζε και τ' όνομά του ως δημιουργός ή συνδημιουργός, χωρίς -κατά τη γνώμη μου- να έχει κάποια σχέση. Αφήστε που -γενικώς- έκανε τέτοια ο Τέντης, ο ταλαντούχος και ευφυής, κατά τα άλλα. Κι εδώ, αν προσέξτε την ετικέτα του "Ήσουνα ξυπόλυτη", θα παρατηρήσετε ότι κάτω από τον τίτλο -και σε παρένθεση- γράφει (Tedis). Τέλος πάντων, να "Ο άσωτος".

 

Ο άσωτος, Αγαθοκλής Μούσκας, 1931

Ντερτηλίδικος χορός, Α. Κωστής (κιθάρα), 1931

 

Ο "Γιάννης χασικλής", είναι ένα "ρεπορτάζ" του Μπέζου, στον μεγαλοπρεπή ...τεκέ, που -επισήμως πάντως- είχε το όνομα "Φυλακές του Συγγρού".  Η "Τρούμπα" είναι ένα εξαίσιο οργανικό του, στα μουσικά βήματα και το ερμηνευτικό ύφος, του "Ντερτηλίδικου χορού" του.

Α! Σχεδόν σ' όλες τις ετικέτες των ρεμπέτικων του Μπέζου, έχει παρεισφρήσει το όνομα "Tedis", ως συνδημιουργός. Του κώλου τα (συνδημιουργικά) εννιάμερα, θα σχολίαζα εγώ. (Τι "θα", που ήδη το έκανα...). Tedis=Te - dis= Tetos Demitriadis=Τέτος Δημητριάδης. Ο μάγκας αυτός -...πολυπράγμων και σίγουρα πολυτάλαντος- ερχόταν στην Αθήνα και έκανε τις ηχογραφήσεις των τραγουδιών του Μπέζου και στη συνέχεια, στην Αμερική, τα εκτύπωνε στην δισκογραφική εταιρεία "Victor". Εκεί, λοιπόν, κότσαρε και το όνομά του, ψευτοεγγλέζικα, "Tedis". Αν παρατηρήστε με προσοχή τις ετικέτες του Μπέζου, θα διαβάσετε, στο κάτω μέρος, "Recorded in Athens". (Άντε, γεια μας...).

Γιάννης χασικλής, Α. Κωστής, 1930

Να τώρα και μια εξαιρετική και με απεριόριστο χιούμορ ερμηνεία του ...Ιωάννη του ...χασικλέως, από τον Γιώργο Καμβύση. Σαν δημιουργός, στην ετικέτα, ...μπήκε το όνομα Ιω. Πρίμος, ψευδώνυμο του Γ. Δραγάτση-Ογδοντάκη!

Γιάννης χασικλής (Κώστα Μπέζου), Γ. Καμβύσης, 1931

Τρούμπα, Α. Κωστής (κιθάρα), 1930



Εδώ έχουμε δύο ετικέτες, στις οποίες αντί για "Α. Κωστής", αναγράφεται" Κ. Κωστής

Τούτο το καλοκαιράκι, Κ. Κωστής, 1931

Αδυνάτισα ο καϋμένος, Κ. Κωστής, 1931

Μπέζος, τρε σικ, με το καφεδάκι του, το βιολάκι του, το αλά Ζακ Μπρέλ στιλάκι του και την -ερωτευμένη μαζί του- Δανάη. Και προσέξτε με τι ενδυμασία ποδηλατούσε! Με τι παπουτσάκι, με σεμνό παπιονάκι και άνευ ...σακάκι. (Σιγά μην πω ...σακακίου)

Εδώ, στις δύο φωτογραφίες αριστερά, ...φαντάρος* και στη δεξιά -πιθανά- στην πατρίδα του. Τα αποσιωπητικά στη λέξη "φαντάρος", μπήκανε επειδή ο Μπέζος, στις φωτογραφίες αυτές δεν είναι πραγματικά φαντάρος, αλλά ντυμένος φαντάρος για τις ανάγκες γυρίσματος της ταινίας "Διπλή θυσία", στην οποία έπαιζε (1943;). (Ο Μπέζος, δεν πήγε φαντάρος λόγω φυματίωσης, η οποία και τον ...τελείωσε). Ό,τι έμεινε από αυτήν την ταινία (κομμάτια...) μπορείτε να το δείτε κάνοντας κλικ στο επόμενο λινκ (Α! ωραία ...ελληνικά μιλάμε): https://www.youtube.com/watch?v=1W3rLA9CeuY

Η φυλακή είναι σχολείο, Α. Κωστής, 1931

Από την πόρτα σου περνώ, Α. Κωστής, 1931

Το διαβατήριο του Κώστα Μπέζου, έκδοση 1934

Και οι αντιμουσολινικές, γελοιογραφίες του Κώστα Μπέζου, δεν έχουν τέλος



Τέσσερα, ακόμα, δείγματα του εκχυλίζοντος γελοιογραφικού χιούμορ του Μπέζου

Τουμπελέκι-τουμπελέκι, Α. Κωστής, 1931

Με πιάνουνε ζαλάδες, Α. Κωστής, 1931

Η διαχρονική "Ελλαδογραφία" του Κώστα Μπέζου

Με δύο τραγούδια του ("Εν τάξει" και "Τρέλα πέρα για πέρα"), ο Κώστας Μπέζος, κατέγραψε την Ελλάδα του 1935-36, η οποία μέχρι σήμερα ΔΕΝ έχει αλλάξει (στην ουσία). Ήγουν: πολιτική αλητεία κάθε μορφής (ουχί μόνον ...λεκτική και καμιά γροθιά..., αλλά και πολύ χειρότερα!), ο κόσμος να ψηφίζει (ασμένως) τους βασανιστές του και χωρίς να έχει κάνει -έστω μία φορά- αυτοκριτική... (πάντα φταίν' οι άλλοι και κυρίως οι  ξένοι) -θέλετε δηλαδή κι άλλα;

Έγραψε -ιστορία- ο άνθρωπος, γι' αυτό και τα τραγούδια του ακούγονται μέχρι σήμερα! Σας βάζω και μία ενδιαφέρουσα παραλλαγή του "Εν τάξει", με το Λεοπόλδο Γαδ.

Σημειωτέον, ότι στην εκτέλεση του "Εν τάξει", με τον ίδιον τον Μπέζο, έχουμε και λίγη σπαρταριστή παρασημαντική της εποχής... Έτσι, "γραμματόσημο" σημαίνει "κολλητήρι σε γυναίκα" και "σάντουιτς" σημαίνει "δύο φίλοι -και ερωτικώς- πονηροί, να  παίρνουν κατάλληλη θέση σε κάποιο όχημα -τραμ, λεωφορείο, τρόλεϊ- ιστάμενοι καταλλήλως, ούτως ώστε να έχουν ανάμεσά τους -στο διάδρομο- το ...θύμα (θηλυκό) και αναμένοντες εναγωνίως, είτε να φρενάρει το όχημα είτε να πέσει σε λακκούβα".

Εν τάξει (Κ. Μπέζου), Μπέζος και "Χαβάγιες Μπέζου", 1935

Εν τάξει (Κ. Μπέζου), Λεοπόλδος Γαδ, 1935;

Στο δεύτερο στιχάκι της πρώτης -αυθεντικής- ηχογράφησης του "Εν τάξει", ακούσαμε "Δημοπρατήριο και Γιουσουρούμης". Ακριβώς αυτή η φράση ακούγεται στην ταινία Ο θείος της Βιολέτας (1957). Να!

 

 

 

Αλλά και στην ταινία Ο πολύτεκνος (1964) με τον Βέγγο, όταν ο Θανάσης -που έχει ήδη έξη κορίτσια και προσπαθεί να ...πετύχει το αγόρι- μαθαίνει στο μαιευτήριο ότι η γυναίκα του γέννησε πάλι δύο κοριτσάκια (δίδυμα), παραμιλάει και τραγουδάει ...δι(δυμα) δι δημοπρατήριο και Γιουσουρούμι με... θα συνέχιζε με δέκα γρόσια... κ.λ.π., αλλά κατάρρευσε και ζητάει ...αιθέρα. Μικρό αλλά απολαυστικό.

 

 

Όλη η απολαυστική ταινία "Ο πολύτεκνος", εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=c8JeEBgYg7E

 

Στην ταινία Το βλακόμουτρο (1965), ακούμε την ίδια ...μαγική φράση, όταν ο Γκιωνάκης κι ο Βογιατζής τρέχουν στο Γιουσουρούμ για να βρούνε την πουλημένη (από χαζομάρα) παλιά πολυθρόνα στην οποία η κουφή γιαγιά είχε κρύψει 500.000 δραχμές! (Από "ανάλυση" εικόνας, μην το ψάχνετε μετά πάθους...).

 

 

Τρέλα πέρα για πέρα (Κ. Μπέζου), Χαβάγιες Μπέζου-χορός, 1936

Το συγκρότημα με χαβάγιες "Άσπρα πουλιά" -του Κώστα Μπέζου- και η ετικέτα του τρισχαριτωμένου τραγουδιού του "Πες μου"

Πες μου (Κ. Μπέζου), Χαβάγιες Μπέζου-χορός, 1936

Εδώ να κάνουμε μια μικρή ...στάση, καθ' ό ο "μέγιστος" (ωραίος, μοιραίος, απαστράπτων και αρεσκόμενος των θηλυκών, Μπέζος), γράφει το 1937 -παρ' όλα τα προηγούμενα- άσμα με τίτλο Δεν θέλουμε γυναίκες (...διάλε τσ' αποθεμένε σου). Μέχρι και με τον Θεό τα βάζει στο δεύτερο στιχάκι και του λέει πως ...αν είχες μυαλό, δε θα 'φτιαχνες γυναίκα... να τυραννά τους άντρες δέκα-δέκα... Του λέει κι άλλα λες και μιλάει σε ...καρντάσι του. Κι η (θλιβερή) δικτατορία του Μεταξά-κου, να μην παίρνει "απαγόρεψη στο τραγούδι", που θα 'λεγε κι ο Ρούκουνας. (Σου λένε, "αφού δεν είναι κομμούνι ο Μπέζος -όχι ότι ήταν κάτι...- άστον να γαυγίζει να διασκεδάζει κι ο κοσμάκης και να μας ξεχνάει...).

Δεν θέλουμε γυναίκες (Κ. Μπέζου), Νίκος Γούναρης, 1937

Το τραγούδι είχε μεγάλη πέραση, μάλιστα το ηχογράφησε -την ίδια χρονιά- κάποιος Άλκης Παγώνης μετά χορού. Και δέκα χρόνια αργότερα, το 1947, κάποιος άλλος ονόματι Μητσάρας ηχογράφησε ένα άλλο τραγούδι, με τον ίδιο ακριβώς τίτλο, αλλά με διαφορετική μουσική αλλά με στιχάκια ...ψιλοαντιγραμμένα από το τραγούδι του Μπέζου -διά ...χειρός Κώστα Κοφινιώτη.Τα τραγούδια και η σχετική ετικέτα προέρχονται από το αρχείο του Αυγέρη Φακίρη. Με τις ευχαριστίες μου, εξυπακούεται.

(Από το αρχείο του Αυγέρη Φακίρη)

Δεν θέλουμε γυναίκες (Κ. Μπέζου), Άλκης Παγώνης και χορωδία, 1937

Δεν θέλουμε γυναίκες (Μητσάρας-Κοφινιώτης), Μητσάρας (Δ. Κυριακόπουλος), 1947

Οι αρνητικές πλευρές της γυναίκας έχουν περάσει και σ' άλλα τραγούδια, όχι πάντα εμπνευσμένα και χιουμοριστικά όπως αυτό του Μπέζου, αλλά πάντως ενδεικτικά της διάθεσης των δημιουργών και συγκεκριμένα ένα μίγμα από μία αόριστη εκδίκηση και προσβολή στο θήλυ, ανακατεμένο με κάποια δόση χιούμορ -μάλλον κακού... Έτσι σας έχω εδώ -πάλι δώρο του Αυγέρη- δύο σχετικά τραγούδια. Πιο σωστά ένα είναι. Το άλλο είναι το κλεμμένο του ...αδελφάκι, από Αμερική μεριά.

Και ετικετίτσες ζόρικες έχει ο Αυγέρης, να χαίρονται και τα ματάκια, έξω απ' τα αυτάκια...

Βρε μάγκες φυλαχθήτε (Κώστα Κοντόπουλου - Τσάμα), Δήμος Αναπλιώτης, 1934 (Odeon GA-1722)

Άνδρες φυλαχθήτε (...άνευ δημιουργού), Λ. Λούβαρης, Liberty L-10

Μικρούλα Μπιμπή (Κ. Μπέζου), Χαβάγιες Μπέζου-χορός, 1936

Άλλα δύο ακόμη διασκεδαστικά -και με πρωτοτυπίες- τραγούδια του Κώστα Μπέζου, καθώς και μία ετικετίτσα, "δώρα" κάποιου καλού φίλου.

Τώρα, το "Ινούρμι" είναι το (κύριο) όνομα της ξανθιάς μικρής που αναφέρεται στους στίχους ή κάποια ιδιότητά της; Θα ...πόνταρα στο πρώτο.  Η παρτιτούρα δεξιά (η πρώτη σελίδα της) προέρχεται από το πολύτιμο αρχείο Ε.Λ.Ι.Α. κι έτσι μαθαίνουμε ότι στιχουργός αυτού του τραγουδιού είναι ο Ορέστης Λάσκος, κάτι που παραλείπουν τα ...Αμερικανάκια της "Ορθοφώνικ".

 

Ινούρμι (Κ. Μπέζου - Ορ. Λάσκου), Αναστ. Βάμπαρης-Χρ. Μνηματίδης-Δανάη, 1934

 

Κατινάκι μου (Κ. Μπέζου), Ν. Γούναρης-Χρ. Μνηματίδης, 1937

Να σημειώσω, τέλος, ότι πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε το χρονογράφημα-νεκρολογία του Κώστα Βάρναλη στην εφημερίδα "Πρωΐα", της 16-1-1943, με αφορμή τον θάνατο του Κώστα Μπέζου. Το ανακάλυψε και το συμπεριέλαβε στο βιβλίο του ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ (1873-2001), (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2002) ο Κώστας Βλησίδης. 

 

 



Μάλλον διαβάζεται σ' αυτό το μέγεθος...

Σήμερα, 6-11-2016, το ανάρτησε στο ιστολόγιό του, Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία, ο Νίκος Σαραντάκος.

https://sarantakos.wordpress.com/2016/11/06/bezos/

 

Στα δέκα χρόνια μετά το θάνατό του, το 1952, η τότε

δημόσια ραδιοφωνία Ε.Ι.Ρ., αφιέρωσε ένα 40-λεπτο

στη μνήμη του. Δυστυχώς δεν ηχογραφήθηκε ποτέ

αυτό το αφιέρωμα, άλλωστε το  Ε.Ι.Ρ. αγόρασε για

πρώτη φορά μαγνητόφωνο, το 1951. 

Εδώ είναι το εξώφυλλο του "Ραδιοπρογράμαματος"

της εβδομάδας 31 Αυγούστου-6 Σεπτεμβρίου 1952,

το οποίο ανακοινώνει το αφιέρωμα.

(Λέτε να μίλησε κι ο Βάρναλης γι' αυτόν; Άγνωστο)

 

Τέλος -το "κερασάκι"- ο Μπέζος ...παγκόσμιος, μέσω Apple!

Αρχές Ιανουαρίου του 2017, η Apple διαφήμισε το νέο της κινητό iPhone 7 Plus, με ένα βίντεο που γυρίστηκε σ' ένα χωριό της Ελλάδας, στο οποίο βίντεο οι ηθοποιοί μιλάνε ελληνικά και η μουσική που ακούγεται είναι ελληνική, από το 1935, αφού πρόκειται για το Πάμε στη Χονολουλού, σύνθεση του Κώστα Μπέζου. Ερμήνευσαν, στο δίσκο γραμμοφώνου, οι: Αναστάσιος Βάμπαρης, Χρήστος Μνηματίδης και Ρ. Τάλμας.

Να το βίντεο της Apple.

Να, όμως και ολόκληρο το τραγούδι και ...επτακάθαρο!

Πάμε στη Χονολουλού (Κώστα Μπέζου), Αναστάσιος Βάμπαρης, Χρήστος Μνηματίδης και Ρ. Τάλμας, 1935

Υ.Γ.-1 Μόλις βγήκε στην πιάτσα το βιντεάκι της Apple, βγήκε και το -συντομότατο- ανέκδοτο:

Άνεργος τριαντάρης, με iPhone 7 Plus

(και κάποιος φαρμακόγλωσσος, ψιθύρισε από δίπλα: Ε, με Έλληνες γονείς, τι να περιμένεις;)

Υ.Γ.-2 Κυκλοφόρησε, ότι ο Μίκης ...διαμαρτυρήθηκε γιατί η Apple, δεν χρησιμοποίησε έναν δικό του θριαμβευτικό παιάνα, του τύπου: Όταν σφίγγουν το τάμπλετ, όταν σφίγγουν το τάμπλετ,  η Apple είναι βέβαιη για τι κέρδος... Ή και το άλλο: Σώπα, όπου να 'ναι θα σημάνουνε τα τάμπλετ! Αυτό το τάμπλετ είναι δικό τους και δικό μας! Δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει...

Υ.Γ.-3 (Ολίγον ...ιοβόλον, το P.S. ετούτο)

Φανταζόμαστε ...ορισμένοι, ότι ένας σημαντικός λόγος -ανάμεσα στους πολλούς- για τον οποίον η Apple επέλεξε ένα τραγούδι του Κώστα Μπέζου, είναι ότι φέτος (2017) έχουν συμπληρωθεί 74 χρόνια από τον θάνατό του και επομένως η (πτωχή, πλην τιμία, που θα 'λεγε κι ο Μποστ) εταιρεία, δεν υποχρεούται να καταβάλλει τα υπέρογκα ποσά της πνευματικής ιδιοκτησίας!

Βέβαια κι άλλοι μεγάλοι δικοί μας μουσουργοί του λαϊκού τραγουδιού πέθαναν με συμπληρωμένα τα 70 χρόνια: Τούντας, Παπάζογλου, Σκαρβέλης, Δελιάς,... Φαίνεται, όμως, ότι η  (πτωχή, πλην τιμία) εταιρεία δεν τους έκρινε παγκόσμιους! Λάθος της, αφού -οι εν ...λόγω- παίζονται μετά πάθους σήμερα, ανά τον κόσμο! Δείτε και την υποσελίδα "Ξένοι και ρεμπέτικο":

http://www.panossavopoulos.gr/p/video.html

(Κι όλ' αυτά, ανεξάρτητα από τη λατρεία που έχουμε -...ορισμένοι- στον πλέον ευφυή και πολύπλευρο πάντων των λαϊκών δημιουργών μας, ακόμα και του ασύλληπτου ιερού ...τέρατος Μανώλη Χιώτη).

 

Οι δύο εκδόσεις με τραγούδια του Κώστα Μπέζου και μαζί πολύ ενδιαφέρον (μοναδικό, θα έλεγα) φωτογραφικό και πληροφοριακό υλικό.

Εδώ είναι τα εξώφυλλα των δύο δίσκων με τραγούδια, πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό για τον Κώστα Μπέζο, που εξέδωσαν οι Tony Klein, Gordon Ashworth και Δημήτρης Κούρτης

Ο αριστερά δίσκος, "Η φυλακή είναι σχολείο"  εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του  2015 και περιέχει τα 12 ρεμπέτικα του Μπέζου. Για τον δίσκο αυτόν έχω γράψει αρκετά σ' αυτήν τη σελίδα και έχω παραθέσει πολύ από το ηχητικό και φωτογραφικό του υλικό, καθώς και τις πληροφορίες που περιέχει.

Ο δεξιά δίσκος, "Ο Κώστας Μπέζος και τα Άσπρα Πουλιά'', εκδόθηκε τον Ιανουάριο του 2017 και περιέχει 32 τραγούδια του Κώστα Μπέζου ("μοιρασμένα" σε ένα δίσκο βινυλίου κι ένα CD) τα οποία ερμηνεύονται από τον ίδιον και το συγκρότημά του "Τα Άσπρα Πουλιά".  Τα τραγούδια αυτά είναι ...χαβανέζικου ύφους, θα έλεγα, σε καμία περίπτωση, όμως, δε θα τα λέγαμε "ελαφρά"! Κάντε ένα κλικ, στο λινκ που ακολουθεί, για περισσότερα.

https://olvidorecords.bandcamp.com/album/kostas-bezos-and-the-white-bird

Να τώρα μερικές φωτογραφίες από το δεύτερο άλμπουμ, καθώς και κάποια τραγούδια.

 

Δύο σπάνιες φωτογραφίες που υπάρχουν στο δεύτερο άλμπουμ για τον Μπέζο, μάλιστα άφησα και τις λεζάντες τους στα αγγλικά.

Στην αριστερή φωτογραφία, βλέπουμε -στο αριστερό μέρος- τον γνωστότατό μας Γιάννη Παπαϊωάννου, με μια χαβάγια κιθάρα ξαπλωμένη στα πόδια του, και σολάρει (μάλλον), με τη συνοδεία του παρακειμένου του κιθαρίστα. Το τρίτο πρόσωπο και η χρονιά που τραβήχτηκε η φωτογραφία είναι άγνωστα.

Στη δεξιά φωτογραφία βλέπουμε τη σκηνή της διάσημης "Μάντρας του Αττίκ". Μην φανταστείτε καμιά σκηνή θεάτρου ...μεγαλειώδη. Ο Αττίκ έστησε την υπαίθρια "Μάντρα" του το καλοκαίρι 1930, μάλιστα την έστησε σε μόνο 13 μέρες, σ' ένα οικόπεδο στην οδό Μηθύμνης, στην Πλατεία Αμερικής (τότε Πλ. Αγάμων). Μια πρόχειρη ξύλινη σκηνή ήταν, αλλά είχε τη μαγεία του γνήσιου θεατρικού "σανιδιού", αφού ο δημιουργός της, ο Αττίκ, είχε θητεύσει για πάνω από 25 χρόνια σε θέατρα του Παρισιού και είχε φέρει στην Ελλάδα το σχετικό ...άρωμα! Μάλιστα στο πάνω μέρος της σκηνής έγραφε: ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΑ ΖΩΑ, ΤΟΝ ΑΤΤΙΚ ΚΑΙ ...ΑΛΛΗΛΟΥΣ! Λοιπόν, από αριστερά: Αττίκ, Βάσος Σεϊτανίδης, Χρήστος Μνηματίδης, Όμηρος, Δανάη, Luisa Poselli (κόρη του Quanto Leone Poselli), Κώστας Μπέζος, Τάσος Βάμπαρης,Quanto Leone Poselli, Ανδρέας Ζούλας.  

 

 Άσπρα πουλιά στα Βουνά (Κ. Μπέζου), Βάμπαρης, Μνηματίδης, Τάλμας, 1936

 

 Ο Μπέζος στην Αμερική (Κ. Μπέζου), Μπέζος και χορωδία, 1937

 

 Τα άσπρα πουλιά στον πόλεμο (Κ. Μπέζου), χορωδία "Άσπρα πουλιά", 1936

 

 Αξίζει τον κόπο ν' ακούσετε και τη ραδιοφωνική παρουσίαση του δεύτερου δίσκου, η οποία έγινε στο ραδιόφωνο "105,5 ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ" από τους Αλέξη Βάκη, Σταύρο Κουρούση και Δημήτρη Κούρτη, αμέσως με την κυκλοφορία του δίσκου. Το λινκ οδηγεί στο αρχείο του ερευνητή και (συν)εκδότη του άλμπουμ, του Tony Klein.

https://www.dropbox.com/s/r22jfg69vx18bn1/2017-02-05%20Bezos%20on%20Greek%20radio%20105.5.mp3?dl=0

 

Εδώ είναι η ίδια παρουσίαση όπως την αντέγραψα εγώ, αν τυχόν δυσκολευτείτε με το λινκ ή αν συμβεί κάτι άλλο.

Και κάποιους μήνες αργότερα (συγκεκριμένα τον Δεκέμβριο του 2017) είχαμε και μια έκπληξη γι' αυτόν τον δίσκο του Μπέζου. Το περιοδικό Rolling Stone, τον συγκαταλέγει ανάμεσα στους καλυτέρους (must, προς ακρόαση) δίσκους του 2017.

https://www.rollingstone.com/music/lists/15-great-albums-you-probably-didnt-hear-in-2017-w514088/a-place-both-wonderful-and-strange-what-i-speak-i-create-w514090

Να, τώρα, ένα χριστουγεννιάτικο χρονογράφημα του Κώστα Μπέζου με τις περιπέτειές του στη Θεσσαλονίκη το 1932, το οποία δημοσίευσε το περιοδικό "ΤΟ ΕΡΓΟΝ", στα τέλη το 1937;.

Προέρχεται από τη σημαντική σελίδα: rebetiko.sealabs.net
http://rebetiko.sealabs.net/viewtopic.php?f=89&t=5379&sid=2a76199cd86228124ae546ded77cfd3e#p32933

 

 

Και να που το περιοδικό "Rolling Stone", συγκαταλέγει ανάμεσα στους 15 καλύτερους (must, για ακρόαση)  δίσκους του 2017 και τον δίσκο του Κώστα Μπέζου "Kostas Bezos and the White Birds", με επιλογή από τραγούδια του με χαβάγιες.
 

 

https://www.rollingstone.com/music/lists/15-great-albums-you-probably-didnt-hear-in-2017-w514088