Κάποιοι τη θεωρούν ως την "πρώτη γυναικεία φωνή" τις δεκαετίες 1940 και 1950. Αυτό είναι -μάλλον- θέμα προσωπικό! Το σίγουρο είναι ότι η Στέλλα Χασκήλ συγκαταλέγεται στις τρεις κορυφαίες φωνές της περιόδου αυτής, μαζί με τη Νίνου και τη Μπέλλου. Οι λοιπές φωνές, έρχονται -σαφώς- μετά από αυτές τις τρεις. Επίσης σίγουρο είναι ότι η Χασκήλ σωστά χαρακτηρίστηκε "αδικημένη" και "παραγνωρισμένη", επειδή αφ' ενός μεν έζησε μόνο 36 χρόνια (!) και αφ' ετέρου επειδή τη δεκαετία του 1940 προβάλλονταν ...κυριαρχικά, η Μπέλλου και η Νίνου.
(Ε, ας την αγαπήσουμε άλλη μια φορά κι απ' αυτή τη σελιδούλα...)
Η Χασκήλ ήταν εβραϊκής καταγωγή και γεννήθηκε το 1918 στη Θεσσαλονίκη, είχε δε από μικρή έφεση στο τραγούδι. Στην περίοδο της κατοχής κατάφερε, κυρίως μέσω του τραγουδιού, να γλυτώσει τα χειρότερα... Λέγεται, μάλιστα, ότι τη θαύμαζε και την προστάτευσε μια γερμανική οικογένεια μουσικών, η οποία συνόδευε τους δολοφόνους κατακτητές! Τότε, εμφανιζόταν -απλά- με το όνομα "Στέλλα" και φυσικά έκρυβε την καταγωγή της. Το 1945 παντρεύτηκε τον Ιακώβ Ιχασκέλ (από αυτό βγήκε το "Χασκήλ"). Άρχισε να ηχογραφεί το 1947, συνεργαζόμενη με όλους τους μεγάλους, τότε, δημιουργούς. Οι περισσότερες ηχογραφήσεις της έγιναν επιτυχίες, μάλιστα κάποιες ...έμειναν στην ιστορία και δεν έχουν ξεπεραστεί μέχρι σήμερα. Παραδείγματα; Να! "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι", "Μπιρ Αλλάχ", "Ζηλεύει όποιος αγαπά", "Αράπικο λουλούδι" κ.ά. Συνολικά, δισκογράφησε 100-105 τραγούδια, αφού ο καρκίνος την ...τελείωσε στα 36 της (τη Νίνου στα 35!). Δεν τιμήθηκε ποτέ, η Στέλλα Χασκήλ, από τους υπεύθυνους για τον πολιτισμό αυτής της χώρας. (Προσωπικά ντρέπομαι γι' αυτό). Θα διακινδυνεύσω δε να πω ότι αυτά τα (υπεύθυνα) ...παλικάρια, ούτε που είχαν ακούσει το όνομά της.
Θέλω να σημειώσω εδώ, ότι η Χασκήλ δισκογράφησε και τραγούδια με κοινωνικό και (καλά ...κρυμμένο) πολιτικό περιεχόμενο, κάτι που δεν έκαναν οι Νίνου και Μπέλλου!
Ό,τι είναι γνωστό για τη Στέλλα Χασκήλ, το έχει καταγράψει ο Ηλίας Βολιώτης-Καπετανάκης στο πολύτιμο βιβλίο του "ΜΑΓΚΕΣ ΑΛΗΣΤΟΥ ΕΠΟΧΗΣ" το οποίο περιέχει 24 "ρεμπέτικα" πορτραίτα. (Εκδόσεις Μετρονόμος, 2005).
Μαζί με τις φωτογραφίες, θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε και κάποιες από τις αριστουργηματικές ηχογραφήσεις της, σε πολύ καθαρές κόπιες!
Κάποιες από τις φωτογραφίες που βλέπετε, προέρχονται από το βιβλίο "ΜΑΓΚΕΣ ΑΛΗΣΤΟΥ ΕΠΟΧΗΣ", που ανέφερα πιο πάνω. |
Χαρείτε εδώ και μερικές ετικέτες, από τα τραγούδια που ακολουθούν |
Μες τη χασάπικη αγορά (Μ. Βαμβακάρη) - Στέλλα Χασκήλ, 1947
Αράπικο λουλούδι (Β. Τσιτσάνη) - Στέλλα Χασκήλ, 1947
Μπιρ Αλλάχ (Γιάννη Σταμούλη) - Στέλλα Χασκήλ, 1947
Πάλιωσε το σακάκι μου (Β. Τσιτσάνη) - Στέλλα Χασκήλ-Τσιτσάνης, 1948
Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι (Α. Καλδάρα) - Στέλλα Χασκήλ, 1947
Ζηλεύει όποιος αγαπά (Χ. Βασιλειάδη-Σ. Καλφόπουλου) - Στέλλα Χασκήλ, 1947
Καίγομαι - καίγομαι (Γ. Κλουβάτου) - Στέλλα Χασκήλ, 1951
Ο Χατζηχρήστος (Α. Χατζηχρήστου) - Στέλλα Χασκήλ-Ευσταθίου, 1950
Το καφεδάκι (Μ. Χιώτη) - Στέλλα Χασκήλ-Τ. Μπίνης-Μ. Χιώτης , 1950
Δύο άγνωστα αριστουργήματα με την Στέλλα Χασκήλ, από το 1948
Είναι αμφότερα στο όνομά της, αλλά μάλλον πρόκειται για ''δώρα'' του Τσιτσάνη, ο οποίος παίζει μπουζούκι. (Σε αναζήτηση και της δεύτερης ετικέτας...)
Δεν έχω λόγια γι' αυτό το τραγούδι... (Από το αρχείο του Κώστα Μπουρνά, με πολλές ευχαριστίες) |
Ψαράς θα γίνω στη στεριά (Α. Καλδάρα), Στέλλα Χασκήλ, 1947